brak tlenu i kac kawowy

... mnie trzyma; jestem zmęczona psychicznie i wolałabym wchodzić 24 godziny pod górę; wolałabym grać w cyrku lub śpiewać psalmy na każdej mszy. mam pewne obawy, że ja się już do takich spotkań nie nadaję. wiem i rozumiem, że trzeba, że wypada. potwierdziły się słowa wielu osób, że to najmniej przyjemna strona przygotowań. o ile ze znajomymi wychodzi jeszcze super o tyle... a zresztą, co ja tu marudzę. wracam do roboty potem marzę o śnie. (zaniosłam dziś do kancelarii papierek i pani przeliterkowała nazwiska i potem powiedziała z uśmiechem jak stąd na księżyc, że ooooo tutaj to będzie zacna wolna datka! nie rozumiem i zaczyna mnie to bawić; bo grunt to przecież spokój. dziwny jest ten świat...)