27-11-2006r.

po siedmiu godzinach wchodzę do ulubionego mieszkania. parzę earl grey mocną. załączam Sinead (downpressor man pięć razy wkoło). nie obchodzi mnie już nic. jem na szybko płatki czekoladowe z maślanką, przeglądam gazetę przy której zakupie ekspedientka popatrzyła mi na brzuch, na co grzecznie odpowiedziałam, że to profilaktyczny zakup. podgrzewam krokiety na kolację z mężem. na środę muszę załatwić auto do kliniki. w pizetju zgubili moją deklarację a o duplikat muszę prosić w fabrycej własnej (koszmar - już widze problem z datami nazwiskami itp). wybory w mieście wygrała pani na którą liczę choć pewnie się przeliczę. zabieram się za tworzenie galerii z naszych włóczeń się. mam pomysł na osobistą stronę o ... powiem wkrótce. rysuję z nadką choinki i gwiazdki. uciekamy na nich do nieba. kapie małej z noska, pierwsza brzydka sprawa z chorobą. gramy jazz na mini-pianinie. przekładam kolejną kartkę kalendarza na nowy tydzień. nosze się z zamiarem ugotowania pierwszego w życiu rosołu. czytając Z wymiękam, "jest coś, co w nas nie umiera nigdy - twierdzą mędrcy od początku świata. to miłość. wszystkiemu, co nią nie jest, pozwólmy umrzeć". "Kto chce radości, niech się weseli tu i teraz, bo jutro skryte jest w niepewności..."

udanego tygodnia.