27.07.2006r.

cieszę się każdą minutą ostatnich wolnych dni. powoli jem śniadanie; arbuz, kawa. czcionka 'kuby bazgroły' jest niesamowita. czytam news`u z maili - jest dobrze bo być musi. są ludzie, którzy potrafią pięknie i szczęśliwie żyć (mrugam do Elika). Nadia znalzła sposób na upały pod naszym prysznicem. zamyka kabinę mówi "pa!" i ciapra się zimnistą wodą. małpka w kąpieli. mam coraz to więcej myśli w głowie typu "co jeszcze trzeba zrobić przed". dziś akcja "Z" drukuje, przycinam, składam. przyjemność którą przy tym odczuwam jest niedookreślenia. nie staram się więc. każdy cud zwykły jest codziennie zdarza się. ha. nakładam balsam ujędrniający. myślę sobie - gdyby ci wszyscy którzy wątpili ...

wszystko stało sie drogą
co było cierpieniem

--------------------------------

nadzieja i rozpacz
radość i ból
niewiara i wiara
czas coraz szybszy
trwanie jak ciemność
to za daleko
i już niedługo
dom pełen bliskich
i bez nikogo
człowiek co szuka
anioł co nie wie

tak jak dwa jeże sobą zdzwione
szukają razem miejsca dla siebie



wiecie jakie to uczucie kiedy wszystko co zawiłe układa się powoli powoluteńku swoim delikatnym i miarowym tempem. dopiero gdy cierpliwie człowiek doczeka do odpowiedniego momentu może cieszyć się prawdziwie. to jak pielęgnowanie rośliny dopiero po jakimś czasie można spojrzeć na nią o poranku z rosą w oczach z zachwytu i podziwu nad owocami pracy.

szczęśliwa jestem
dziękuję! (Tobie Najwyższy i Tobie JK)