za oknem minus pięć...

...i tak to toczy się powoli sobie tylko znanym torem, dzisiejszy wieczór z serii tych ‘z ukochanym Siasiem’ mały mistrz w sztruksach i tej koszuli boskość
jestem w stanie istnej permanencji czy mi się to podoba czy nie i tylko edward zza roga śpiewa że tyle skrajnych dawno już przekroczonych i tyle decyzji tak do końca błędnych nie nie nie żałuję niczego zbyt świeże to wszystko żeby żałować
- tematycznie pracowo jestem raczej wybrana do dna, pustkę widzę pustkę ale naładuje akumulatory jak tylko nabiorę pełnego oddechu i to już wkrótce, wiosna kiedyś przyjść musi przecież...