niebywale lubię soboty takie właśnie

6:00 leżąc w łóżku w myślach poprawiam błędy tego co wczoraj wstukiwałam przez osiem godzin w klawiaturę błędy zawsze są widoczne później jeśli się w ogóle myśli posłałam korygującego maila i przeprosiny
w głowie siedzą mi wczorajsze newsy ile też można dowiedzieć się w ciągu trzygodzinnej rozmowy ile tzw. zakrętów i pokręconych sytuacji – wyrzucić skasować delete delete...
8:00 miały być góry ale plany rozmyte jednym moim sms`em i w zasadzie nie mam już siły na... mantryczne ‘jest dobrze’ i alex parks w dirty pretty words od Zielonej (eva c. jest nie do pobicia w imagine) w paczce przyszła „paris london dachau” w ramach rozluźniających lektur na nowy tydzień wiecznych wakacji obok cortazara oczywiście
10:00 druga kawa rozrzucone gazety artykuł o hongkongu mail magdary z bangkoku tak tak pojedziemy do kenii najpierw jednak może posprzątajmy to co tutaj dobrze opanujmy szacunek do samych siebie i nauczmy się wreszcie siebie chronić
13:00 kapie mi z włosów i nie tylko godzinne posiedzenie w wannie i siedzę przy książkach zastanawiając się czy warto dziś rozpocząć rozdział o mechanizmach obronnych społeczeństwa – kurcze KK jakieś dziwne obciążenie nade mną dziwne tym bardziej że (teksty Laustera w poprzedniej notce) a co Ty właściwie w tym berlinie robisz?
15:00 ostatecznie mam weekend tak? no mam. więc w eterze nadal alex (czy ta pani jest blondynką? ale z mad world i everybody hurts nawet sobie poradziła!) zero nauki zero stresu zero pracy prosto sobie dziś pożyjemy biszkopty w soku porzeczkowym
idziemy na spacer a potem na piwo

i czasu mam zbyt wiele żeby z czasem coś zrobić
więc się z nudów zapijam nic mi więcej nie trzeba
mam wszystko jestem niczym
(robert kasprzycki)