nie pytaj dlaczego płaczę

przeczytałam dziś ten tekst i mnie rozwaliło na nowo;
płaczę po raz enty w tym roku;
moja kurewna przewrażliwiona natura zakopie mnie kiedyś w białych ścianach.
ale..
A. w coraz lepszym stanie; Anka z Nadką w domu zdrowe i szczęśliwe; Dziadek z wynikami lepszymi o niebo w domu; KK bez zmian;
noc z nd na pn – oczy wielkie i wpatrzone w sufit miliardy myśli scen rozmów i tak do 06:10; idę wolnym krokiem do fabryki myślę – stara głupia naiwniaro i wizjonerko czarnych scenerii – nigdy nie było i nigdy nie będzie idealnie rób swoje to co czujesz rób kochaj jeśli kochasz jeśli nie zwyczajnie wyjdź. – nigdy więcej maili czytanych po 21:00, nigdy więcej takich myśli, więcej wiary w Nas. po wejściu do tego mieszkania czuje jakbym przechodziła w inny – przyjemniejszy duszy i ciału wymiar.
dziękuję że jesteś.

poza tym wiosna za oknem sprawia że jakoś dziwnie chciałabym pakować plecak; podsunęli mi dziś plan urlopów, popatrzyłam przemilczałam pustkę (póki co) oddałam jedynie z planem wolnego na 30 lipca.

pozwolę sobie na lekkie nudzenie, od przyszłego wtorku zabieram się za pisanie, układam w głowie póki co.

bo cholera niech mi nikt nie mówi ale wewnętrznie to mam takie zapasy energii i radochy że mogałbym cały oddział depresyjny obdarować szczerymi słowami.