ok.jestem sobą.przynajmniej dzisiaj.

dobra. umówmy się że dziś nie będzie więcej mądrych myśli przemyśleń i zastanawiania się nad... znudziło mi się cholernie. nie chce mi się nawet myśleć o tym a czy warto a czy echy ochy jaaaa... nie chce mi się wam tłumaczć że nie musicie się martwić o mnie. no za stara jestem na to. jestem spokojna ufam człowiekowi i niech tak zostanie. amen.
rodzicielka ze mną cudownie rozmawia kocham kocham kocham Ją. tyle wiem. gadamy przez telefon rano o kremach ciastach dyskietakch jakbyśmy nie mogły jak wrócę do domu. jak wrócę to wrócę z trzema żywcami dziś na pewno. jutro zakręcony dzień dziś zakręcone popołudnie.
zasypiam i budzę się spokojnie i nie wiem powiedz mi jak wiesz, to dobrze? patrzę rano w nie swoje lustro i staram się rutynowo robić to co u siebie nie spiesząc się nawet przyzwyczajam się - miałam nie myśleć nie?
gdzie nie ma miejsca na dziecięcą zabawę tam dorośli giną z samotności no więc ludziki były na miejscu osiem przelewów poszło mi dziś łagodnie bez problemów marudzę trochę na pogodę zasypiam nad stosem nienapisanych decyzji rozmawiam jak najęta z fabrykantkami i parzę trzecią kawę.
ot taka proza życia nie?