...

Nie mam pomysłu na logo ale logiczne będzie oddać to w fachowe ręce. Lubię mimo wszystko jak psycholog zajmuje się psychologią a socjolog socjologią. To co ja właściwie robię no nie? Też nie wiem.
NibyZ ostatnio napisał, że mam przestać już pisać o tym jak to mi dobrze jak to świetnie jak szczęśliwie jak sobie mykam w tych górkach i jak to wzniośle i mdławo dziękuję najbliższym mi osobom – bo to takie mdłe, bo to przecież mi się należy a nie że jestem wiecznie komuś czemuś wdzięczna. Otóż wydaje mi się, że nic mi się nie należy, (a przy okazji to nie są jakieś se górki kolego), że nie mam prawa oczekiwać od kogoś, że mnie zabierze gdziekolwiek, że będzie miły uprzejmy i będzie nosił na rękach. A to, że stan zadowolenia u mnie taki a nie inny – to zmiana, którą zawdzięczam sobie przede wszystkim ale... i tu nie będę nic pisać bo mi się zwyczajnie nie chce. Niech sobie każdy sam dojdzie do prawd oczywistych. Nie cierpię ostatnio bawić się w psychologa i pocieszycielkę, nie cierpię wysłuchiwać, że: młody piękny zdrowy dorosły niezależny człowiek jest smutny bo czegoś tam nie ma! Może ma za dużo he? To niech się zastanowi gdyby nie miał tego co ma, tego co mu już dano, tego co osiągnął bez żmudnej pracy i wysiłku?
Ufff się zbulwersowałam. Po czym zaparzyłam tej drogiej herbaty zielonej z figą zjadłam trzy kawałki ciasta z tytułu obrony UB i z cudownym poczuciem radosnego uniesienia wróciłam do pracy. I co Ty na to?

p.s.
Wieczorem zabieram rodzinkę na kobyłkową wyżerkę i ... pomyśleć że rok temu się broniłam Ćma smażyła się nad morzem Mistrz zjechał całą naszą linię brzegową Rodzicielka przeczytała połowę Dostojewskiego – w tym roku tego nie będzie ale kiedyś i tak ich wyślę na cudowne wakacje.

Buźka.