czasem to mi się wydaje że

przywalam głową w mur potem płaczę a potem nie widzę żadnego sensu i nie wiem o co chodzi albo wolę nie wiedzieć
czasem gram pozory bo czasem mam wrażenie że to koniec że coś się rozkruszyło pękło zostało przerwane i nie potrafię nawet tego nazwać ale chyba o sens chodzi i tę cholerną radość życia
jak już kiedyś tam (będzie z pięć lat) też się podobnie rozkruszyło to wtedy podparłam z boku tzw. nadzieją żeby zupełnie na pysk nie upadło
no więc teraz trzeba chyba jakieś poważne rusztowania czy coś w tym rodzaju o zgrozo fundamenty już są a to podstawa prawda?

na rozmowie byłam. czekam. było? fajnie było. zbyt milutka chyba była ta flądra. albo mam uprzedzenie do przemiłych prześlicznych przeperfumowanych przemądrych przeblondynek

to było sobie rocznicowo o kurcze pięć całych lat naszego przyjacielskiego aseksualnego związku z panem K i jak dostałam rano piękną informację to mi oczy zbielały z zachwytu bo... cholera ile to książek płyt ile rozmów przez telefon ile piw i ile wysmarkiwań do koszul ech

w ogóle to co ja jakaś nieugięta jestem?
chyba umrę jak dziewica
dobra rozgryzłam siebie teraz zmykam do kątka co by się powstydzić troszkę
a swoje i tak wiem

wbrew wszystkiemu – jak ja kocham żyć!!!