...

Obiecałam, że nie będę tutaj wywalała żalów, smutków, cichych dni etc. To może umówmy się, że każdy może mieć gorszy dzień. Wróciłam wczoraj późnym wieczorem. Usiadłam z jaskółkami na balkonie, nogi wyrzuciłam do góry. Zapaliłam stare francuskie cygaro o zapachu śliwki. Nie robiłam tego od co najmniej sześciu miesięcy. Ogarnęło mnie takie dziwne ciepło, dziwny strach. W sumie nie codziennie ktoś ukochany idzie na dłuższy czas do szpitala i nie codziennie ktoś ukochany wyjeżdża na Pik Lenina. Wiem wiem, ani nie wyleczę w cudowny sposób człowieka ani nie zatrzymam tym bardziej. Tym nie mniej boję się o nich o!
To ja sobie tu jeszcze posiedzę popalę popłaczę powspominam ponarzekam pomyślę pokombinuję po...
a twarda jestem.

i moje życie to żaden tam domek z kart