12 sierpień 2007 (4 dni do porodu)

upiekłam wczoraj biszkopta z śmietankową pianką i galaretką - tak sobie pomyślałam zrobie sobie tort z okazji 37 tc. niby jestem spokojna i cierpliwa ale jadłabym wszystko na co ochota przyjdzie. w trakcie sesji na studiach stres zabijałam jedząc wszystko podwójnie. coś mi się wydaje, że żadne egzaminy i żadna sesja nie sprawiała mi tyle obaw niepokoju i strachu, i nie chodzi o mnie a raczej o maleństwo. gdyby mi ktoś zagwarantował, że będzie zdrowe zdrowe zdrowe... a tu rano ktoś wcale nie złośliwie mówi że ostrego się nie je. no. i wogóle kabelki nerwów mam na zewnątrz choć staram się cholernie to zatuszować. kolejna noc koszmarna. katar do pierwszej w nocy, potem Grocha chyba się obudziła i do trzeciej żeśmy chodziły po pokojach i drzemały sobie w kuchni. niech mnie ktoś utuli, poczesze włosy, zrobi pajdę chleba z pomidorem, zaparzy orzechowej kawy z kardamonem...

daj światło dnia
otul nim znów
ciszę i spokój
wróć

Mama Muminka jest kwintesencją marzeń o poczuciu egzystencjalnego bezpieczeństwa. Jest zawsze na miejscu, otuli, przytuli, zrozumie i da cukierek. Żeby być zdolną do zaoferowania darów, sama musi być silna, nie bać się, akceptować siebie i wszystkich swoich podopiecznych.