czwartek, 8 listopada 2007
...
daleki spacer deszcz i wiatr. zimne ręce. muzyka uszy i wnętrze rozgrzewa. anouk. wolność i widok pól zimowych. jest sobie czas któremu gram na nosie zjadając witaminy. dźwięk gitary z kupą wspomnień. głos eddiego i hard sun. nie dam się nie dam. boskie ciało ślubnego. ciarki na plecach rozgrzewające wnętrze. miarowość. miłość. jestem bo tak ktoś chce. i jestem najbardziej jak umiem. kocham żyć. po raz kolejny wiem, że otaczam się ludźmi których szanuje. po raz kolejny selekcja. udana. Len zasypia na brzuszku. moje słońce tej jesieni.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
10 komentarzy:
i ja czasem wymiękam jak widzę swojego męża bez koszulki, albo nawet i w koszulce, z wystającymi męskimi mięśniami, dłońmi...:) a twoje słońce niech świeci cały czas tak mocno ;)
mój nie zaśnie na brzuszku-nie kładzie główki
moja tez dziadówka nie zasypia na brzuszku...:)
mmm... od samych słów robi się cieplutko... :)
Lena też nie zaśnie w tej pozycji. Po kilku sekundach jesr wrzask.
jesteś naprawdę dojrzałą i wrażliwą osobą!
pięknie piszesz!
a na któym brzuchu?:P
babi - nie no na swoim mój ostatnio olewa.
Słoneczka -Leny trochę zazdroszczę....tak bardzo pozytywnie:)
Mnie tam ogrzewa białe półwytrawne tej jesieni;) Miejmy nadzieję, że ustąpi miejsca czemu innemu. No.:)
dzięki za klucz. jesiennie pozdrawiam, mgliście, lekko grypowo i dreszczowo, ale ciepło:) bo gorączka mnie połaskotała:)))
Prześlij komentarz